Nakaz zapłaty z dnia 30 sierpnia 2017 roku (I Nc 2334/17)
W dniu 30 sierpnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Piasecznie wydał nakaz zapłaty, w którym nakazał zapłacić pozwanemu - Bank BPH S.A., na rzecz naszych Klientów kwotę 42 925,51 zł.
Żądanie pozwu obejmowało część zapłaconych rat kredytowych w związku z zarzutem nieważności umowy kredytowej.
Od nakazu bank złożył sprzeciw i tym sposobem sprawa trafiła do Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie.
Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie z dnia 12 marca 2019 roku (VI C 688/18)
W niniejszej sprawie - podobnie jak we wszystkich sprawach prowadzonych przez Kancelarię, podstawowe zarzuty pozwu dotyczyły nieważności umowy kredytowej jako sprzecznej z prawem, w dalszej kolejności wskazywaliśmy na abuzywność klauzul przeliczeniowych zawartych w umowie.
Wyrokiem z dnia 12 marca 2019 roku, Sąd - podobnie jak Sąd Rejonowy w Piasecznie, w sprawie I Nc 2334/17, uznał umowę za nieważną jako sprzeczną z art. 353(1) k.c. w zw. z art. 58 § 1 i 2 k.c.
Tym samym oba sądy, już w 2017 jak i 2019 roku, dostrzegły, że umowa zawarta z GE Money Bankiem jest nieważna.
W ocenie Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie, skonstruowanie umowy w taki sposób, że pomiędzy stronami istniała rażąca asymetria co do wiedzy o prawach i obowiązkach stron oraz ryzyku kontraktowym, przekraczało dopuszczalną swobodę umów. Sąd uznał także, że postanowienia indeksacyjne sprzeczne są z art. 69 ust. 1 pr.bank. bowiem prowadzą do braku określoności świadczenia.
Sąd poczynił także rozważania w zakresie abuzywności postanowień indeksacyjnych, i jak sam przyznał, po raz pierwszy miał wątpliwość co do rozstrzygnięcia w stosunku do klauzul zawartych w umowie GE Money Banku, ze względu na ich specyficzne brzmienie, tj. odwołanie się wprost w umowie do kursu średniego NBP jako kursu wyjściowego do tworzenia kursów tabelowych banku.
W procesie wskazywaliśmy na znaczenie wyroku jaki został wydany przez Sąd Okręgowy Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, sygn. akt XVII Amc 5344/11, w sprawie przeciwko GE Money Bank, który dotyczył klauzuli o tożsamym normatywnie brzmieniu jak klauzula zawarta w umowie naszej Klientki. Zwrócić należy bowiem uwagę, że pomimo tego iż nie dotyczył on umowy kredytu hipotecznego, to także odwoływał się do kursu średniego NBP jako podstawy do ustalania kursów kupna i sprzedaży z tabeli kursowej banku.
W uzasadnieniu ustnym sąd przyznał, że miał wątpliwości co do ostatecznego rozstrzygnięcia ze względu na szczególne brzmienie umowy GE Money Bank:
"ta sprawa jest dla mnie o tyle szczególna, że zapis dotyczący tabel banku jest inny. zapisy umów których sprawy do tej pory prowadziłem są mniej zawiłe"
Ostatecznie uznał, że jest związany wyrokiem wydanym przez Sąd Okręgowy Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, sygn. akt XVII Amc 5344/11, w sprawie przeciwko GE Money Bank, wskazując, że "SOKiK zakwestionował cały ww. zapis z wzorca umownego, także tą część odwołującą się do kursu średniego PLN w Narodowym Banku Polskim".
Od wyroku bank złożył apelację.
