Napisz w czym możemy Ci pomóc

SSR (del) Rafał Schmidt

W dniu 4 marca 2020r. SSR (del) Rafał Schmidt oddalił powództwo Getin Noble Banku o zapłatę kwoty 774 248,63 zł.

W ustnych motywach uzasadnienia sędzia wskazał na istotny deficyt informacyjny pomiędzy Pozwaną a bankiem, co do charakteru i istoty umowy indeksowanej. Sąd podkreślił, że dla oceny rozmiaru asymetrii informacyjnej pomiędzy stronami miały znaczenie zeznania Pozwanej, które ocenił jako najbardziej wiarygodne z jakimi miał do tej pory do czynienia.

Ostatecznie podstawą oddalenia powództwa było uznanie, że klauzule przeliczeniowe naruszają dobre obyczaje i interesy Pozwanej, zaś ich wyłączenie z umowy skutkuje niemożnością jej wykonania. W ocenie Sądu taka umowa jest nieważna.

Skład: SSA Agata Zając (spr), SSA Krzysztof Tucharz, SSO (del) Monika Włodarczyk.

Prawomocna wygrana kredytobiorcy (Getin Noble Bank)

W dniu 30 stycznia 2020r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację banku i podtrzymał wyrok Sądu I instancji. Sąd podzielił argumentację Sądu Okręgowego o abuzywności klauzul przeliczeniowych, jednocześnie dopuszczając możliwość unieważnienia umowy kredytu, gdyby w ocenie kredytobiorcy skutek w postaci unieważnienia zapewniałby mu pełniejszą ochronę. Ostatecznie Kredytobiorcy oświadczyli, że akceptują rozstrzygnięcie w postaci 'odfrankowienia' umowy.

Bank dokonał zwrotu kwoty zasądzonej przez sąd (nadpłaty+odsetki+koszty sądowe) w wysokości 152 926 zł w ciągu 5 dni od wskazania rachunku do zwrotu.

Abuzywność klauzuli UNWW

• Wyrok I instancji z dnia 2.03.2020, I C 1959/19
• Wyrok I instancji z dnia 3.02.2020, I C 1549/19
• Prawomocny wyrok z dnia 9.01.2020, V CA 323/19
• Wyrok I instancji z dnia 5.12.2019, I C 1303/19
• Prawomocny wyrok z dnia 7.11.2019, XVIII Ca 1862/18

Wyrokiem z dnia 19 września 2019 roku Sąd Okręgowy ustalił, że umowa zawarta przez naszą Klientkę z EFG Polbank jest nieważna.

Sąd oddalił żądanie zasądzenia na rzecz Powódki zapłaconych rat kredytu, uznając za zasadne żądanie ustalenia nieistnienia stosunku prawnego.

Więcej o wyroku w zakładce BLOG (tutaj) 

Wyrokiem z dnia 12 marca 2019 roku, Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie, zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 42 925,51 zł, tj. część rat kapitałowo-odsetkowych w związku z uznaniem, że świadczenie to zostało spełnione w związku z nieważną czynnością prawną.

Sąd uznał za zasadnie zarzuty o nieważności umowy zawartej z GE Money Bank. Sąd odniósł się także do zarzutów abuzywności klauzul przeliczeniowych, choć w uzasadnieniu ustnym przyznał, że miał wątpliwości co do ostatecznego rozstrzygnięcia ze względu na szczególne brzmienie umowy GE Money Bank.

Sąd w osobie sędziego Łukasza Mrozka dwukrotnie w trakcie uzasadnienia ustnego pochwalił pełnomocnika Powodów:

"z całym szacunkiem, stopień przygotowania i merytoryczności wypowiedzi jest rewelacyjny."

a na końcu obie strony:), także pełnomocnika banku:

"bardzo miło mi się prowadziło tą sprawę z państwem, co nie tak często się zdarza, takie profesjonalne przygotowanie do sprawy jest godne podziwu."

Więcej o wyroku w zakładce BLOG (tutaj)

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 29 maja 2019 r., dotyczący zwrotu składek ubezpieczenia niskiego wkładu z umowy mBanku zawartej w 2010 roku.

Przegrana w I instancji, która jak się okazało była efektem pomyłki i przyjęcia przez sąd (najwidoczniej bez znajomości treści pozwu), że w sprawie dotyczącej umowy z 2010 prezentujemy te same argumenty jak dla umów z 2007-2008.

Apelacja od wyroku I instancji zmierzała do wykazania, że zarzuty dotyczące umów zawieranych przez mBank po 31 grudnia 2009 roku, są zasadniczo odmienne od tych, które dotyczą umowy zawieranej przed zmianą regulaminu kredytowego i nie zostały wzięte pod uwagę przez sąd I instancji.

Sąd odwoławczy zmienił wyrok I instancji i zasądził na rzecz naszej Klientki kwotę 36 589,85 zł.

Zwrot środków przez bank nastąpił w ciągu dwóch tygodni.

W dniu 12 lipca 2019 roku, Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie zasądził na rzecz Powodów opłaty z tytułu UNWW w wysokości 9 927 zł.

Od korzystnego dla Klienta wyroku bank Millennium nie złożył apelacji.

Sprawa w I instancji została zainicjowana w kwietniu 2018 roku - wyrok zapadł po ponad roku.

Jednocześnie w międzyczasie na drodze pozasądowej - w ramach postępowania przed Arbitrem bankowym odzyskaliśmy dla Klienta jedną opłatę UNWW w wysokości 3 915 zł. Procedura pozasądowa trwała ponad 3 miesiące - zwrot opłaty nastąpił w czerwcu 2018 roku.

W dniu 15 maja 2019 roku, Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wyrok w sprawie przeciwko Getin Noble Bank S.A. dotyczący umowy kredytowej zawartej przez poprzednika banku - Noble Bank.

Głównym żądaniem pozwu było zasądzenie na rzecz Powodów wartości świadczeń spełnionych przez Powodów jako świadczenia nienależnego wynikającego z nieważnej czynności prawnej.

Sąd nie podzielił zarzutu nieważności umowy, uznając, że jej jedyną wadą prawną jest nieuczciwy charakter klauzul przeliczeniowych. Na rzecz Klientów została tym samym zasądzona wyłącznie kwota nadpłat (76 011,39 zł), zaś powództwo w pozostałej części zostało oddalone.

Od wyroku obie strony złożyły apelację.

W dniu 23 stycznia 2019 roku, Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wyrok w sprawie przeciwko Raiffeisen Bank International dotyczący umowy kredytowej zawartej przez poprzednika banku - Polbank w 2006 roku

Typ umowy kredytowej, której podstawową wadą prawną jest w naszej ocenie brak kwoty kredytu w złotych polskich. Sąd przekierował jednak swoją uwagę na inne zarzuty pozwu, zgodził się, że o nieważności umowy decyduje przede wszystkim dowolność w ustalaniu zobowiązania kredytobiorcy.

Żądaniem pozwu było zasądzenie zapłaconych rat w złotych polskich i w walucie CHF. Sąd oddalił żądanie zasądzenia rat spełnionych w złotych i zasądził zwrot wszystkich rat zapłaconych w CHF, tj. kwotę 19 804,55 CHF.

Od wyroku bank złożył apelację.

W dniu 13 sierpnia 2018 roku, Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wyrok w sprawie przeciwko Getin Noble Bank S.A. dotyczący umowy kredytowej zawartej przez poprzednika banku - Getin Bank.

Typowa umowa indeksowana zawierająca klasyczne klauzule przeliczeniowe odwołujące się do tabeli kursowej banku.

Jako, że pozew został złożony na początku 2017 roku, jego argumentacja ogniskowała się przede wszystkim na abuzywności klauzul przeliczeniowych. Utrzymanie umowy w mocy, było też wolą Klientów.

Sąd podzielił zarzuty abuzywności klauzul przeliczeniowych i zasądził na rzecz Klientów kwotę nadpłat 118 607,10 zł. Co ciekawe w tym przypadku sąd nie przeprowadzał dowodu z zeznań kredytobiorców, na okoliczność indywidualnej negocjacji uznając, że pochodziły one z wzorca, na którego treść Powodowie nie mieli wpływu.

Od wyroku bank złożył apelację.

Pierwsza wygrana Kancelarii Bankowej w 2015 roku w sprawie przeciwko mBank o zwrot składek UNWW z umowy zawartej w 2006 roku.

Sąd uznaje, że fakt wykonywania przez kredytobiorcę zawodu doradcy finansowego skutkował pełną wiedzą na temat ubezpieczenia niskiego wkładu, tym samym uznał, że postanowienie regulujące konieczność ponoszenia składek UNWW, nie naruszało interesów kredytobiorcy i dobrych obyczajów. Powódka poza naruszeniem dobrych obyczajów i interesów konsumenta, kwestionowała także min skuteczne zgłoszenie do ubezpieczenia umowy kredytowej i brak kauzy do obciążania jej kosztami UNWW. Bank nie zdołał wykazać, że umowa została skutecznie zgłoszona. Sąd zasądził na rzecz Powódki kwotę 13 622,86 zł. Wyrok jest prawomocny.

Sąd Okręgowy odmiennie do Sądu I instancji (I C 3671/15) potwierdza abuzywny charakter postanowienia UNWW i wskazuje jednoznacznie, że dla abuzywności klauzuli UNWW bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania zawodu doradcy finansowego przez Powódkę. W ustnym uzasadnieniu Sąd wskazuje, że ze znanych Sądowi spraw wynika, że także pracownicy pozwanego, zajmujący się sprzedażą kredytów hipotecznych nie mieli pełnej wiedzy na temat szczegółów ubezpieczenia NWW.

Sąd oddala apelację Powódki w części dotyczącej odsetek od pobranych składek od dnia wezwania do zapłaty, wskazując, że złożenie wezwania w placówce Aspiro (podmiot należący do pozwanego) nie jest równoznaczne ze złożeniem wezwania bezpośrednio pozwanemu, a tym samym podtrzymuje wyrok I instancji zasądzający zwrot wszystkich pobranych składek wraz z odsetkami od dnia wniesienia pozwu.

Wyrok w sprawie o zwrot składek UNWW z umowy zawartej z mBank w 2010 roku. Ze względu na zmianę treści klauzuli dotyczącej UNWW i rozszerzenie jej o dodatkowe postanowienia zamieszczone w Regulaminie kredytowym, a tym samym brak tożsamości normatywnej (podobieństwa) do klauzuli zawartej w rejestrze UOKIK, pozew zawierał dodatkowe zarzuty mające wykazać brak jednoznaczności postanowienia oraz naruszenie interesów konsumenta, także z uwzględnieniem zmienionej treści postanowienia. W tej sprawie sąd zasądził odsetki od daty pobrania składek. Wyrok nie jest prawomocny.

W dniu 30 sierpnia 2017 r. Sąd Rejonowy w Piasecznie wydał nakaz zapłaty kwoty 42 925,51 zł na rzecz naszego Klienta, kredytobiorcy Raiffeisen Bank Polska S.A. Złożony pozew był pozwem o zapłatę, a zarzuty w nim zawarte koncentrowały się przede wszystkim na nieważności umowy kredytowej indeksowanej kursem CHF, jako sprzecznej z przepisami prawa oraz naruszającej zasady współżycia społecznego. W dalszej kolejności podnoszone były zarzuty abuzywności klauzul indeksacyjnych. Na zasądzoną kwotę składały się raty kredytu zapłacone przez powoda w okresie do 12.2009 roku. Zasądzając powyższą kwotę na rzecz Klienta Sąd uznał za zasadne zarzuty dotyczące nieważności umowy kredytowej. Bankowi przysługuje możliwość wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Pierwsza sprawa przeciwko mBank o zwrot składek z UNWW z umowy zawartej w 2010 roku, w której bank nie wnosi apelacji od wyroku Sądu I instancji. Wraz z upływem terminu na wniesienie apelacji wyrok Sądu I instancji jest prawomocny.

Pozew został złożony 27.02.2017 roku, wyrok zapadł w dniu 13 czerwca 2017 roku. Sąd zasądził na rzecz Powoda zwrot wszystkich składek UNWW, tj. kwotę 15.106,03 zł jednocześnie oddalając powództwo w części dotyczącej odsetek liczonych od dnia pobrania składek do dnia zapłaty.

Sprawa przeciwko mBank o zwrot składek UNWW z umowy zawartej w 2010 roku. Wyrok zapadł na pierwszej rozprawie, 6 miesięcy od daty złożenia pozwu.

Sąd oddalił wniosek strony mbanku o przesłuchanie kredytobiorcy i zasądził odsetki od dnia pobrania każdej ze składek.

Jednocześnie sąd stwierdził brak interesu prawnego w ustaleniu bezskuteczności klauzuli UNWW na przyszłość, a tym samym uznał, że o ile bank pobierze kolejną składkę, Powódce przysługiwać będzie prawo do wystąpienia z pozwem o zapłatę.

Sprawa przeciwko mBank o zwrot składek UNWW z umowy zawartej w 2007 roku. Wyrok zapadł na pierwszej rozprawie, 6 miesięcy od daty złożenia pozwu. Sąd zasądził zwrot wszystkich składek na poczet UNWW z odsetkami od dnia w którym upłynął termin wskazany w wezwaniu do zapłaty.

Sprawa przeciwko mBank o zwrot składek UNWW z umowy zawartej w 2007 roku. Wyrok zapadł na pierwszej rozprawie, 5 miesięcy od daty złożenia pozwu. Sąd zasądził zwrot wszystkich składek na poczet UNWW z odsetkami od dnia wniesienia pozwu.

Sprawa przeciwko mBank o zwrot składek UNWW z dwóch umów zawartych w 2007 roku. Wyrok zapadł na pierwszej rozprawie, 4 miesięcy od daty złożenia pozwu. Sąd zasądził zwrot wszystkich składek na poczet UNWW z odsetkami od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pozwu.

Złożony do Arbitra Bankowego wniosek o wszczęcie postępowania dotyczył składki na UNWW pobranej przez bank Millennium w 2013 roku. Zarzuty przedstawione we wniosku nie dotyczyły abuzywności postanowienia UNWW, bowiem Arbiter Bankowy nie uznaje klauzuli ubezpieczenia niskiego wkładu własnego za postanowienie naruszające dobre obyczaje i interes konsumenta, a tym samym nie zasądza na rzecz Klientów innych składek niż te pobrane na rzecz innego ubezpieczyciela niż wskazany w umowie kredytowej. Nadmienić należy, że bank Millennium mając świadomość tego uchybienia i skutków w postaci konieczności zwrotu wybranych składek, powrócił do kontynuowania ubezpieczenia w towarzystwie ubezpieczeniowym wskazanym w umowach kredytowych.

Złożony do Arbitra Bankowego w dniu 10.04.2016 roku wniosek o wszczęcie postępowania dotyczył części składki na UNWW w wysokości 8.000 zł, pobranej przez bank Millennium w 2013 roku.

Bank nie uznał zarówno reklamacji jak i roszczeń Klientów zawartych we wniosku. Po przeprowadzeniu postępowania w dniu 20.05.2016 roku Arbiter wydał orzeczenie i zasądził na rzecz Klientki kwotę składki wskazaną we wniosku.

Na skutek wniosku o wszczęcie postępowania przez Arbitrem bank Millennium zwrócił Klientowi składkę UNWW w wysokości 3.420 zł, pomimo wcześniejszego oddalenia reklamacji Klienta.

Wniosek o wszczęcie postępowania został złożony w dniu 14.12.2016 r. Bank uznał roszczenie, bez przeprowadzania pełnego postępowania arbitrażowego i w dniu 30.12.2016r. dokonał zwrotu pobranej składki wraz z odsetkami od daty złożenia reklamacji.

Na skutek wniosku o wszczęcie postępowania przez Arbitrem bank Millennium zwrócił Klientowi składkę UNWW w wysokości 4.268 zł, pomimo wcześniejszego oddalenia reklamacji Klienta.

Wniosek o wszczęcie postępowania został złożony w dniu 01.06.2017 r. Bank uznał roszczenie, bez przeprowadzania pełnego postępowania arbitrażowego.

Na skutek wniosku o wszczęcie postępowania przez Arbitrem bank Millennium ma zwrócić Klientowi składkę UNWW w wysokości 9.365 zł, pomimo wcześniejszego oddalenia reklamacji Klienta.

Wniosek o wszczęcie postępowania został złożony w dniu 20.09.2017 r. Bank odmiennie do dwóch wcześniejszych wniosków w odpowiedzi na pismo Arbitra, zanegował roszczenie Klientów.